Bij LeesLab lezen wij uiteraard graag over lezen. Hoe maak je lezen leuk? Hoe vergroot je het verhaalbegrip bij kinderen? En vooral: hoe maak je van kinderen enthousiaste lezers? Daarom deel ik graag een boekentip uit de vakliteratuur.

In Brieven aan Miyo stuurt schrijver en schooldirecteur Martin Bootsma een prachtig pleidooi voor het lezen van kinderliteratuur naar zijn stagiaire Miyo. In zeven meeslepende en verhelderende brieven laat hij haar, en ons als lezers, zien hoe je kinderen kunt leren om moderne boeken en klassieke verhalen met elkaar te verbinden.

In zijn vierde brief beschrijft hij bijvoorbeeld de zes meest voorkomende verhaalstructuren. Door kinderen vanaf groep 1 al kennis te laten maken met deze structuren en de bijbehorende klassiekers voor te lezen, leren ze de kunst van verhalen ontcijferen te waarderen én doen ze kennis op over hun culturele geschiedenis.

De brieven zijn geschreven vanuit verschillende plekken over de hele wereld. Die wereldwijde setting verbindt het Nederlandse leesonderwijs met literatuur en onderwijs uit andere landen. Zelf werd ik vooral geraakt door wat hij in zijn zesde brief schrijft over poëzie en verhalenkennis bij Nederlandse kinderen. Als pabo-student én leestutor met een hart voor boeken voelde ik me direct geïnspireerd.

Wat ik zo mooi vind aan dit boek, is dat Martin zijn publiek serieus neemt. Tijdens het lezen voel je dat zijn visie op leesonderwijs geworteld is in vertrouwen, in verhaalbegrip, in verbeeldingskracht en in plezier. Mooi voorbeeld daarvan: een collega merkte op dat hij ‘meer concrete tips’ moest geven in zijn brieven. Maar als lezer denk je: wat bedoel je? Die brieven zíjn één grote bron van tips.

Ik ben ervan overtuigd dat niet alleen pabo-studenten, maar ook leerkrachten, bibliothecarissen, ouders en iedereen die kinderen aan het lezen wil krijgen (óók als je zelf nog geen fervent lezer bent), veel kunnen leren van Miyo’s jaar als stagiaire bij Martin Bootsma.