Leo is een eencellig organisme van wel vijf centimeter lang. Hij leeft op de bodem van de oceaan en heeft een rare kop waar van alles aan blijft plakken. En, bijzonder maar waar, Leo kan denken. Nu is hij daar niet altijd even blij mee. Want dingen die blijven plakken roepen soms vragen op. En vragen moet je over nadenken. En nadenken is ingewikkeld. En ingewikkeld is stom.

Met zijn kop vol kopzorgen dwaalt Leo door de oceaan. Hij is eigenlijk gewoon op zoek naar eten, maar vindt vooral nóg meer vragen. Over je huis schoonmaken. Over wat dit rare, niet-helpende ding nou weer moet voorstellen. Over verliefd zijn. Over gedachten delen met een ander. En over nog veel meer. Zal Leo ooit rust in zijn hoofd krijgen?

De eencellige die het leven best wel ingewikkeld vond is een hilarisch verhaal over kopzorgen, chaos en gewoon jezelf zijn. Het speelt zich dan wel onder water af, maar de humor is zo droog als wat. Alleen al Leo’s gezichtsuitdrukking, die altijd ergens tussen mild verveeld en totaal onbewogen zit, bezorgde me hardop gelach.

Omdat Leo op de bodem van de oceaan leeft, maak je kennis met allerlei andere zeebewoners en waterorganismen. En er blijft geregeld afval aan zijn hoofd plakken, wat meteen aanleiding biedt om het te hebben over plasticsoep en vervuiling. Maar bovenal zijn Leo’s gedachten en frustraties zó herkenbaar, voor kinderen én volwassenen. Zijn filosofische vragen zijn perfect om samen over door te praten. Een boek dat aanzet tot lachen én denken. Oftewel: een absolute aanrader.