Als ik later groot ben, wil ik wo(o)rden...

Als je kleine Yentl in groep 5 zou vragen wat ze later zou willen worden, had ze never nooit gezegd: “tutor”.

Waarschijnlijk omdat ik dat woord toen helemaal niet kende, maar ook omdat ik dacht: “Als strenge, stoffige docent in de klas staan? Na-ah”. Al helemaal niet als ik zag dat juffen en meesters het zwaar genoeg hadden met ondeugende, bijdehante Rotterdamse leerlingen, inclusief ikzelf. En oh: ik haatte lezen. Flashforward naar zo’n twintig jaar later en drie keer raden wat ik geworden ben. Gelukkig iets minder stoffig en streng dan gedacht (hoop ik).

Switchen naar onderwijs?

Maar ook vijf jaar geleden had ik niet verwacht dat ik ooit zou belanden in het onderwijs. Het idee van lesgeven trok mij wel stiekem steeds meer. Ik overwoog een switch naar een zij-instroomtraject, maar ik had nu eenmaal al Crossmediale Communicatie gestudeerd. Ik had werkervaring en allerlei carrièremogelijkheden. Zonde en moeilijk om dan iets anders te gaan doen, toch? Maar bij LeesLab heb ik al snel geleerd dat het woord “moeilijk” vloeken in de kerk is (of in mijn geval in de moskee). Blijkbaar klopt dat, want ik ben nu toch écht een soort van juf geworden.

Juf is nu mijn naam

Waar ik dat in de eerste week nog niet helemaal kon beseffen, is het me na mijn eerste maand wel duidelijk geworden. “Juf” is nu vier dagen in de week, van basisschool de Jacobus tot aan de Kameleon, mijn naam. Dat start in Hoogvliet, waar ik ben opgegroeid, en eindigt op Zuid, waar ik vanaf kantoor uitkijk op mijn huis. Ik zie dus elke dag waar ik ooit begon en waar ik nu ben. Letterlijk en figuurlijk. Iets waar ik bewust bij stilsta. Het herinnert mij eraan dat ieder klein en groot, leuk en vervelend stapje wat ik ooit gezet heb mij geholpen heeft om te komen waar ik nu sta. Die gedachte probeer ik ook aan mijn leerlingen mee te geven als het aankomt op hun leesontwikkeling. Vooral als ze er soms even geen zin in hebben.

Wat wil je later worden

Gelukkig heeft de vraag “wat wil je later worden?” dus toch een antwoord gekregen en ben ik heel blij, maar vooral trots, om nu leestutor bij LeesLab te zijn. En aan de keuze om mijn communicatieopleiding af te ronden heb ik ook nog wat gehad. Mijn skills komen hier namelijk nu al mooi van pas. Als je in de toekomst dus LeesLab-posters,

graphics of andere content voorbij ziet komen, is het misschien wel door mij gemaakt. Dus ja, naast dat ik nu juf ben mag je me nog steeds voor alle crossmediale communicatiedingetjes bellen. Maar niet op (mijn vrije) woensdagen. Dan word ik gewoon weer even Yentl.